Özet

I. Meşrutiyet ve Kanun-ı Esasi’nin kaldırılmasından sonra Osmanlı topraklarında ortaya çıkan II. Abdülhamid karşıtı oluşumlar özellikle büyük şehirlerde yapılanmaya girişmişti. Payitahta yakınlığı, Balkanlardaki konumu ve İkinci Ordu’nun merkezi olması hasebiyle Edirne İttihatçılar için önemli bir şehirdi. 1889 yılından itibaren yurt içinde ve yurt dışında birçok şube açan İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin hedeflerinden biri de askeri bir merkez olan Edirne’de II. Abdülhamid’e karşı girişilecek faaliyetleri destekleyecek bir grup oluşturmaktı. II. Abdülhamid’e karşı başlatılacak bir harekette ordunun silah gücünün önemi bilinmekteydi. Cemiyet, İstanbul’a yakın bir askerî gücün tam olarak desteği alınmadan merkezi otoriteye karşı başarı kazanılmasının zor olduğu düşünmekteydi. Bu doğrultuda şehirde taraftar bulmak amacıyla teşkilatçılığı ile ön plana çıkmış isimler Edirne’ye gönderilmeye başlanmıştı. Bir taraftan Edirne’deki subaylarla irtibata geçilerek askerî güç sağlanmış, diğer taraftan şehirde bağlantıları güçlü olan önemli isimler cemiyete kazandırılarak taraftar toplanmıştır.