ÖZ

Türkiye Selçuklu Devleti’nin merkezi otoritesinin zayıflamasıyla birlikte siyasi ve sosyal olaylar neticesinde ortaya çıkan beylikler dönemi, Türkiye tarihi açısından büyük önem taşımaktadır. Bu beyliklerden Karamanoğulları, Türk tarihi kadar, Türk diline ve kültürüne sahip çıkan beylik olması açısından da ayrı bir öneme sahiptir. Beylikten ziyade bir devlet olarak da anılmasının yanında, Bizans entrikasını aratmayacak olan Selçuklu ve daha sonra Memlûk-Osmanlı siyasî dengesinde oynadığı roller ve Osmanlı Devleti’ne yaşattığı siyasi zorluklarla da tarihe geçmiştir. Kendisini Türkiye Selçuklu Devleti’nin gerçek mirasçısı olarak gören Karamanoğulları, diğer Türk beylikleri üzerinde de etkin olmak istemişlerdir. Özellikle Tarsus’un da içinde bulunduğu Çukurova’nın zengin toprakları Karamanoğulları’nın da yıllarca süren mücadelesine sahne olmuştur. Tarsus, Anadolu’nun Suriye’ye açılan kapısı olması yanında yönetim ve ticaret merkezi olarak da stratejik bir konuma sahiptir. Bu çalışmada Karamanoğulları’nın Tarsus’ta tutunma mücadelesi ve bu mücadeleler sırasında Ramazanoğulları ve Dulkadiroğulları Beylikleriyle ve dolayısıyla onların bağlı bulunduğu Memlûk Devleti ile olan ilişkileri üzerinde durulacaktır.