Özet

Soğuk Savaş neticesinde ideolojik rekabetin bitmesi ve 2001 yılında Dünya Ticaret Örgütü’ne (DTÖ) üye olunmasıyla birlikte Çin’in süratle büyüyen uluslararası ticaret hacmi, ekonominin enerji ve hammadde ihtiyacını karşılamak için Afrika kıtası ülkeleri ile ilişkilerinin hızla geliştirilmesine yol açmıştır. Bu çalışmanın amacı Çin’in Sahraaltı Afrika’daki artan nüfuzunu, bölgeye ilgisinin nedenlerini, Batı ülkeleri ile çatışma alanlarını ve Batı ülkeleri – Çin ilişkilerini Sahraaltı Afrika kapsamında incelemektir. Çalışmada, Çin’in Sahraaltı Afrika’da yürüttüğü faaliyetlerin Güç Geçişi Teorisi kapsamında incelenerek bölgedeki Batı ülkeleri – Çin rekabetinin küresel etkilerinin anlaşılması kapsamında önem arz etmektedir. Yapılan bu nitel araştırmada, ülke liderleri ve ilgili devlet kurumları gibi birincil veri kaynaklarının yanı sıra kitap ve makale gibi ikincil veriler de incelenerek içerik analizi, söylem analizi ve yorumsamacılık gibi bilimsel araştırma tekniklerinden yararlanılmaktadır. Çalışma kapsamında, Deng Xiaoping’in liberal politikaları ile Çin’in sermaye biriktirip dünyaya açıldığı, özel sektöre devlet desteği ve ülkelerin içişlerine karışmama politikalarıyla öne çıktığı, özellikle Batı ülkeleri ile Afrika’da uyguladığı politikalar konusunda farklılaştığı ve Güç Geçişi Teorisi kapsamında dünyada baskın güç olabilmek için Afrika’ya ihtiyaç duyduğu bulgularına ulaşılmıştır.