Özet

Günümüz dünyasında devletleri barış ve güvenliğe katkı sağlamaları için işbirliğine yönlendiren suçluların geri iadesi hem hukuki bir terim olarak hem de uluslararası hukukta yasal bir süreç olarak oldukça önemli bir faktör olarak karşımıza çıkmaktadır. Tüm dünyada ülkeler barış ve güvenliği güçlendirmek adına suçluların geri iadesi ilkesini mümkün olan en iyi şekilde dizayn etmek için çabalamakta ve her faili yakalamak, mahkemeye çıkarmak ve cezalandırmak için yasal mekanizmalarını koordine etmektedirler. Suçluların geri iadesi ilkesi günümüzde hem Avrupa Birliği hem de AB'ye üye olmak isteyen ülkeler için de, örneğin Arnavutluk ve Kosova Cumhuriyeti, önemli bir mekanizmadır. Bu çalışma, öncelikle AB'nin daha sonra da Arnavutluk ve Kosova Cumhuriyeti'nin suçluların iadesi ilkesi konusunda neler yaptığını, ve süreci iyileştirmek adına ne gibi mekanizmalar geliştirdiğini analiz etmektedir. ABve Arnavutluk'tan farklı olarak Kosova örneğinde devletlerin Kosova'yı tanımaması gibi karşılıklı işbirliğini etkileyen 'extra' engeller bulunmaktadır.